işıq — is. 1. Ətrafı işıqlandıraraq, onu gözlə görünəcək hala salan şüa enerjisi; nur, ziya. Gün işığı. Ay işığı. Lampa işığı. Fənər işığı. İşıq şüası. – Yağışın arasında küçələrdə yanan elektrik işıqları tutqun bir ziya nəşr edirdilər. S. H.. Şam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nur — is. <ər.> 1. Aydınlıq, işıq. Günəşin nuru ətrafı işıqlandırmışdır. – Yaz mövsümü endikcə səmadan yerə axşam; Gün nuru verir dağlara min rəngi dilara. A. S.. Çıxdı günəş, doldu cahan nur ilə; Cütçü sürür tarlada cüt şur ilə. M. Ə. S.. Göy… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vüzuh — is. <ər.> klas. Aydınlıq, aşkarlıq; şərh və izaha ehtiyacı olmayacaq dərəcədə aydınlıq (bax vazehlik). Mirzə Əbdüllətif Təsuci farsi dilində pakizə və nəhayət vüzuh və cövdətdə tərcümə edibdir. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Джавадов, Махир Бахтияр оглы — Джавадов Махир Бахтияр оглы Махир Бахтияр оглы Джавадов (азерб. Mahir Bəxtiyar oğlu Cavadov; родился 10 июля 1949 года в селе … Википедия
bədahət — ə. 1) aydınlıq, aşkarlıq; 2) birdən şeir və s. söyləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fərr — ə. 1) parlaqlıq, işıq, nur, aydınlıq; 2) göz işığı; 3) bəzək, zinət, rövnəq; 4) təntənə, dəbdəbə; 5) gözəllik; 6) qaçma, qaçaqaç … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məhtab — f. Ayın aydınlığı, aydınlıq gecə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nur — ə. 1) aydınlıq, işıq; 2) parlaqlıq; 3) şərəf, şan; 4) Qur’an surələrindən birinin adı. Nuri didə bax: nuri eyn; nurieyn göz işığı; nuri həqq Allahın nuru; nuritəcəlla 1) görünən işıq; 2) Allahın nuru … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rövşəni — f. 1) aydınlıq, işıqlılıq; 2) rövşəniyyə təriqətinə mənsub olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səhv — ə. 1) aydınlıq, buludsuzluq; 2) ağlı başında olma; ayıqlıq ə. 1) düzgün olmayan iş, hərəkət; 2) qələt, xata … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
